Belegarchiv/Konkordanz
Die hier aus dem elektronischen Belegarchiv ausgegebenen Stellen bilden den durch halbautomatische Lemmatisierung von digitalisierten Volltexten gewonnenen Kern einer umfassenderen Beleggrundlage, die für die Ausarbeitung des Mittelhochdeutschen Wörterbuchs verwendet wird. Bei der Benutzung des elektronischen Belegarchivs ist stets zu beachten, dass es Stellen enthalten kann, die anderen Stichwörtern zuzuordnen sind.
iuwer prn (1918 Belege) MWB Lexer Lexer Lexer-Nachtr. BMZ Findeb.
| sô grôz arbeit/ iemer genæme durch iuch an,/ erne wære iuwer man?/ ir sprechet eht als ein wîp./ gebet ir im | |
| iu got gan./ nune weinet niht mêre/ und gedenket an iuwer êre:/ zewâre, vrouwe, des ist nôt./ mîn herre ist vür | |
| hân die wârheit.’/ ‘der zeige mir doch einen.’/ ‘liezet ir iuwer weinen,/ deiswâr ich vunden iu harte wol.’/ ‘ichn weiz waz | |
| sô ich hin vertriben bin,/ sô nemet durch got in iuwern muot/ waz iu sî nütze unde guot./ daz ich iu | |
| sî getân./ ouch sult ir ein dinc niht lân:/ besendet iuwer liute/ morgen unde hiute./ ir næmet übele einen man,/ dâne | |
| sî der lantwer alsô/ über werden müezen:/ sî bietent sich ziuwern vüezen,/ swenne si iuwer rede vernement,/ und bitent iuch daz | |
| über werden müezen:/ sî bietent sich ziuwern vüezen,/ swenne si iuwer rede vernement,/ und bitent iuch daz ir in nement.’/ sî | |
| vreuden bleich unde rôt./ sî sprach ‘gebet mir daz botenbrôt:/ iuwer garzûn der ist komen.’/ ‘waz mære hâstû vernomen?’/ ‘guotiu mære.’ | |
| nâher baz:/ ich geheize iu wol daz,/ mîn vrouwe enbîzet iuwer niht./ swem von dem andern geschiht/ sô leide als ir | |
| niene verdenket mich,/ daz ichz von unstæte tuo,/ daz ich iuwer alsô vruo/ gnâde gevangen hân./ ir hât mir selch leit | |
| und mîn guot/ als ez andern vrouwen tuot,/ daz ich iuwer niht enwolde/ sô gâhes noch ensolde/ gnâde gevâhen./ nû muoz | |
| sô sît ir wol ein sô vrum man,/ ob mir iuwer got gan,/ sô bin ich wol mit iu bewart/ vor | |
| aller vremder hôchvart./ und geloubet mir ein mære:/ ê ich iuwer enbære,/ ich bræche ê der wîbe site:/ swie selten wîp | |
| der wîbe site:/ swie selten wîp mannes bite,/ ich bæte iuwer ê./ ichn nœtlîche iu niht mê:/ ich wil iuch gerne: | |
| leide als ir mir hât getân,/ daz ich immer wurde iuwer wîp.’/ ‘mir rietz niuwan mîn selbes lîp.’/ ‘wer rietz dem | |
| den ougen dô?’/ ‘ein rât, des muget ir wesen vrô,/ iuwer schœne und anders niht.’/ ‘sît unser ietwederz giht/ ez sî | |
| er ze spottenne vant./ er sprach ‘her Kâlogrenant,/ wâ ist iuwer neve her Îwein?/ ez schînet noch als ez dô schein/ | |
| disem guoten knehte./ nû tuot ir im unrehte./ ern gedâhte iuwer nie wan wol,/ als ein rîter des andern sol:/ und | |
| nieman reden sol./ ichn gewähenes niemer mêre,/ nû daz sîn iuwer êre.’/ //Der künec Artûs nam in die hant/ daz becke | |
| liget ir dâ durch got?/ nû wârn sî doch ie iuwer spot/ den âne ir schulde misselanc./ vielet ir sunder iuwern | |
| iuwer spot/ den âne ir schulde misselanc./ vielet ir sunder iuwern danc?/ michn triege danne mîn wân,/ ir habet ez gerne | |
| ‘diz ors hân ich genomen:/ herre, heizet etewen komen/ von iuwerme gesinde,/ der sichs underwinde./ ich enger niht iuwer habe,/ ichn | |
| komen/ von iuwerme gesinde,/ der sichs underwinde./ ich enger niht iuwer habe,/ ichn gewinnes iu anders abe.’/ des gnâdet er im | |
| sich ouch lîhte derbî./ //Her Gâwein sprach ‘mîn vrou Lûnete,/ iuwer rât und iuwer bete/ hât mir liebes vil getân/ an | |
| derbî./ //Her Gâwein sprach ‘mîn vrou Lûnete,/ iuwer rât und iuwer bete/ hât mir liebes vil getân/ an dem besten vriunde | |
| ich hân./ er hât mirz allez wol geseit,/ wie im iuwer hövescheit/ dise êre hât gevüeget,/ der in durch reht genüeget./ | |
| iu ze lône/ umb mîns gesellen krône,/ die er von iuwern schulden treit.’/ hie wart mit stæter sicherheit/ ein geselleschaft under | |
| dehein êre geschiht:/ der enhât der sælden niht./ nû ist iuwer arbeit/ sæleclîchen an geleit:/ iu hât erworben iuwer hant/ ein | |
| nû ist iuwer arbeit/ sæleclîchen an geleit:/ iu hât erworben iuwer hant/ ein schœne wîp unde ein lant./ sît iu nû | |
| sî,/ sô bewaret daz dâ bî/ daz iuch iht gehœne/ iuwers wîbes schœne./ geselle, behüetet daz enzît/ daz ir iht in | |
| des iuch genüegen sol:/ dar under lêr ich iuch wol/ iuwer êre bewarn./ ir sult mit uns von hinnen varn:/ wir | |
| turnieren als ê./ mir tuot anders iemer wê/ daz ich iuwer künde hân,/ sol iuwer rîterschaft zergân./ vil maneger beschirmet sich | |
| tuot anders iemer wê/ daz ich iuwer künde hân,/ sol iuwer rîterschaft zergân./ vil maneger beschirmet sich dâ mite:/ er giht | |
| ir verlît,/ daz haber eine âne nît./ //Iu hât verdienet iuwer hant/ eine künegîn unde ein lant:/ sult ir nû dâ | |
| guot kneht:/ nû hât ir des êrste reht/ daz sich iuwer êre/ breite unde mêre./ irte iuch etewenne daz guot/ michels | |
| jârzil enden./ sô kumt benamen ode ê,/ ode ichn warte iuwer niht mê./ unde lât diz vingerlîn/ einen geziuc der rede | |
| sprach/ //‘Künec Artûs, mich hât gesant/ mîn vrouwe her in iuwer lant:/ unde daz gebôt sî mir/ daz ich iuch gruozte | |
| gebôt sî mir/ daz ich iuch gruozte von ir,/ und iuwer gesellen über al;/ wan einen: der ist ûz der zal:/ | |
| het ichz niht undervangen./ daz ich ez ie undervienc,/ daz iuwer ende niht ergienc,/ des wil ich iemer riuwec sîn:/ wan | |
| iu geschach:/ wand ich het ir ze vil geseit/ von iuwer vrümekheit;/ unz daz sî iu mit vrîer hant/ gap ir | |
| und ich weiz daz als mînen tôt,/ vrouwe, daz alle iuwer nôt,/ die iu durch sînen übermuot/ der grâve Âliers lange | |
| mit mir./ ich râte iu wol daz ir/ geruowet nâch iuwer arbeit.’/ sus saz er ûf unde reit./ //Nû vuorte sî | |
| geben/ sô grôzen kumber als ich hân?/ ir muget wol iuwer clage lân:/ wan der vervluochte daz bin ich.’/ sî sprach | |
| vervluochte daz bin ich.’/ sî sprach ‘daz ist unmügelich/ daz iuwer kumber müge sîn/ des endes iender sam der mîn./ ich | |
| wol daz ir stât/ unde rîtet unde gât/ swar iuch iuwer wille treit:/ sô ist mir daz vür geleit,/ ich bin | |
| daz ich iu lône/ der êrbæren krône/ die ich von iuwern schulden truoc./ ich hete êren genuoc:/ waz half mich daz | |
| dâ ze hove sagen/ von iu dehein daz mære/ daz iuwer iht wære.’/ //Er sprach ‘mîn vrouwe Lûnete,/ wâ was der | |
| schein,/ ie ranc und noch tuot?/ het ir im gesaget iuwern muot,/ er hete iuch alles des gewert/ des ir an | |
| vür diu werc hân:/ ir sult der rede sîn erlân./ iuwer leben ist nützer danne daz mîn./ und möht ez ein | |
| iu werre,/ und waz dirre wehsel diute:/ daz ir und iuwer liute/ sô niuwelîchen wâret vrô,/ wie hât sich daz verkêret | |
Ergebnis-Seite: << 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 >> |