r – rade-bant rade-ber – râm-ge-var ramme – rasch rasche – rât-gëberinne rât-gëbinne – rât-stat rât-stiege – rëbe-hof rëbe-holz – rëchen rëchen – rede-balt rede-bære – rede-spræche rede-spræchic – rëgel-vaste rede-spræchic Adj. rede-spræchigkeit stF. rëde-stap stM. rede-stolz Adj. rëde-vaʒ stN. rede-vënster stN. rede-wîs-heit stF. rede-wort stN. rëde-zuber stM. redinc stM. rê-dult stF. redunge stF. rëdunge stF. rëf stN. rêf stN. refent-schüʒʒel stF. reffen swV. reff-zan stM. refloit stM. reformatze swF. reformieren swV. re-frigieren swV. refsalunge stF. refsen stN. refsen swV. rëf-stap stM. refsunge stF. rëf-trager stM. refzen stN. refzen swV. regâl stN. regâlien s_pl rege stF. rëgelære stM. rëgelærinne stF. regel-bir swF. regel-boum stM. rëgel-büechlîn stN. rëgele F. rëgelen swV. rëgel-gëlt stN. rëgel-hûs stN. rëgelierer stM. rëgelîn stN. regelinc stM. rëgel-lêre swF. rëgel-lich Adj. rëgel-orden stM. rëgel-phenninc stM. rëgel-vaste stF. rëgel-zuht – rehsunge rëht – rëht-schuldic rëht-sîtec – rein-boum rein-brëchen – reise-gëlt reise-geschirre – reite-kleit reitel – rê-kleit relacie – renne-tarsche renne-vane – resch-lîche reseler – re-zitieren Rhabarbar – rîch-heit rich-lich – riemen-stëcher riemen-stric – rigelen rigel-loch – riht-schillinc riht-schîn – rinden-slîʒen rinder-gülte – ringeln ringeloht – rint-krût rint-miete – rîsen rîsenære – rîterisch rîter-lich – ritter-lëben ritter-lêhen – riuse1 riuse2 – riuwen-klage riuwen-site – roch-ganc röchlinc – rô-lich rolle – rœr-korn rœrlîn – rosemëht rosemic – rôsen-wengel rôsen-wîs – rösselîn rosse-louf – ros-zunge rot – rotieren rotieren – rôt-wunt rôt-wurz – roup-galîne roup-gîte – rücheln rûchen – rückîn ruckît – rüemer-heit rüemunge – rummeln rumôr – runt runt-heit – ruofære ruofe – ruowe-lîcheit ruowelîn – rust rüste – Rûʒ-lant rûʒunge – | rede-spræchic Adj. MWV rede-spræchigkeit stF. MWV rëde-stap stM. MWV rede-stolz Adj. MWV rëde-vaʒ stN. MWV rede-vënster stN. MWV rede-wîs-heit stF. MWV rede-wort stN. MWV rëde-zuber stM. MWV redinc stM. MWV rê-dult stF. MWV redunge stF. MWV rëdunge stF. MWV rëf stN. MWV rêf stN. refent-schüʒʒel stF. MWV reffen swV. (2) MWV reff-zan stM. MWV refloit stM. (4) MWV reformatze swF. MWV reformieren swV. MWV re-frigieren swV. refsalunge stF. MWV refsen stN. MWV refsen swV. (19) MWV rëf-stap stM. MWV refsunge stF. MWV rëf-trager stM. MWV refzen stN. refzen swV. MWV regâl stN. MWV regâlien s_pl (2) rege stF. MWV rëgelære stM. (1) MWV rëgelærinne stF. MWV regel-bir swF. MWV regel-boum stM. MWV rëgel-büechlîn stN. MWV rëgele F. (44) MWV rëgelen swV. MWV rëgel-gëlt stN. MWV rëgel-hûs stN. MWV rëgelierer stM. MWV rëgelîn stN. MWV regelinc stM. MWV rëgel-lêre swF. MWV rëgel-lich Adj. (10) MWV rëgel-orden stM. MWV rëgel-phenninc stM. MWV rëgel-vaste stF. MWV |