r – rade-bant
rade-ber – râm-ge-var
ramme – rasch
rasche – rât-gëberinne
rât-gëbinne – rât-stat
rât-stiege – rëbe-hof
rëbe-holz – rëchen
rëchen – rede-balt
rede-bære – rede-spræche
rede-spræchic – rëgel-vaste
rëgel-zuht – rehsunge
rëht – rëht-schuldic
rëht Adj.
rëht stN.
rëht-begërnder M.
rëht-bot stN.
rëht-buoch stN.
rëhte Adv.
rëhte stF.
rëhte swM.
rëhte swn
rëhtec Adj.
rëhtec-heit stF.
rëhtec-lich Adj.
rëhtec-lîche Adv.
rëhtegen stN.
rëhtegen swV.
rëhte-lôs Adj.
rëhten stN.
rëhten swV.
rëhter stM.
rëhtes Adv.
rëhte-stuol stM.
rëht-formic Adj.
rëht-gëber stM.
rëht-gebot stN.
rëht-haftic Adj.
rëht-haftigen swV.
rëht-haftunge stF.
rëht-halp Adv.
rëht-handic Adj.
rëht-heit stF.
rëht-hërre swM.
rëht-hûs stN.
rëhtigunge stF.
rëhtisch Adj.
rëhtisch Adv.
rëht-jâr stN.
rëht-kanne F.
rëht-lêhen stN.
rëht-lêrer stM.
rëht-lich Adj.
rëht-lîche Adv.
rëht-machunge stF.
rëht-meister stM.
rëht-phenninc stM.
rëht-same stF.
rëht-saz stM.
rëht-schillinc stM.
rëht-schirmer stM.
rëht-schrîber stM.
rëht-schuldic Adj.
rëht-sîtec – rein-boum
rein-brëchen – reise-gëlt
reise-geschirre – reite-kleit
reitel – rê-kleit
relacie – renne-tarsche
renne-vane – resch-lîche
reseler – re-zitieren
Rhabarbar – rîch-heit
rich-lich – riemen-stëcher
riemen-stric – rigelen
rigel-loch – riht-schillinc
riht-schîn – rinden-slîʒen
rinder-gülte – ringeln
ringeloht – rint-krût
rint-miete – rîsen
rîsenære – rîterisch
rîter-lich – ritter-lëben
ritter-lêhen – riuse1
riuse2 – riuwen-klage
riuwen-site – roch-ganc
röchlinc – rô-lich
rolle – rœr-korn
rœrlîn – rosemëht
rosemic – rôsen-wengel
rôsen-wîs – rösselîn
rosse-louf – ros-zunge
rot – rotieren
rotieren – rôt-wunt
rôt-wurz – roup-galîne
roup-gîte – rücheln
rûchen – rückîn
ruckît – rüemer-heit
rüemunge – rummeln
rumôr – runt
runt-heit – ruofære
ruofe – ruowe-lîcheit
ruowelîn – rust
rüste – Rûʒ-lant
rûʒunge – |
rëht Adj. (2007) MWV
rëht stN. (930) MWV
rëht-begërnder M. MWV
rëht-bot stN. MWV
rëht-buoch stN. MWV
rëhte Adv. MWV
rëhte stF. (1) MWV
rëhte swM. (1) MWV
rëhte swn (11) MWV
rëhtec Adj. MWV
rëhtec-heit stF. (17) MWV
rëhtec-lich Adj. MWV
rëhtec-lîche Adv.
rëhtegen stN. MWV
rëhtegen swV. MWV
rëhte-lôs Adj. (10) MWV
rëhten stN. MWV
rëhten swV. (1) MWV
rëhter stM. MWV
rëhtes Adv. MWV
rëhte-stuol stM. MWV
rëht-formic Adj. MWV
rëht-gëber stM. MWV
rëht-gebot stN. MWV
rëht-haftic Adj. MWV
rëht-haftigen swV.
rëht-haftunge stF. MWV
rëht-halp Adv. (6) MWV
rëht-handic Adj. MWV
rëht-heit stF. MWV
rëht-hërre swM. MWV
rëht-hûs stN. MWV
rëhtigunge stF. MWV
rëhtisch Adj. MWV
rëhtisch Adv. MWV
rëht-jâr stN. MWV
rëht-kanne F. MWV
rëht-lêhen stN. MWV
rëht-lêrer stM. MWV
rëht-lich Adj. (1) MWV
rëht-lîche Adv.
rëht-machunge stF. MWV
rëht-meister stM. (1) MWV
rëht-phenninc stM. MWV
rëht-same stF. MWV
rëht-saz stM. MWV
rëht-schillinc stM. MWV
rëht-schirmer stM. MWV
rëht-schrîber stM. MWV
rëht-schuldic Adj. MWV |
