r – rade-bant rade-ber – rām-ge-var ramme – rasch rasche – rāt-gėberinne rāt-gėbinne – rāt-stat rāt-stiege – rėbe-hof rėbe-holz – rėchen rėchen – rede-balt rede-bęre – rede-spręche rede-spręchic – rėgel-vaste rėgel-zuht – rehsunge rėht – rėht-schuldic rėht-sītec – rein-boum rein-brėchen – reise-gėlt reise-geschirre – reite-kleit reitel – rź-kleit relacie – renne-tarsche renne-vane – resch-līche reseler – re-zitieren Rhabarbar – rīch-heit rich-lich – riemen-stėcher riemen-stric – rigelen rigel-loch – riht-schillinc riht-schīn – rinden-slīʒen rinder-gülte – ringeln ringeloht – rint-krūt rint-miete – rīsen rīsenęre – rīterisch rīsenęre stM. rīsenęrinne stF. rīsen-bar? Subst. rīsende Part.-Adj. risenėht Adj. rīsenėht Adj. risen-grōʒ Adj. risenisch Adj. risen-męʒe Adj. risen-męʒic Adj. rīserer stM. rīserin stF. ris-halde swF. rīs-holz stN. risinne F. risisch Adj. rīs-mėl stN. rīs-muos stN. rispe swF. rispel-hār stN. rispeln1 swV. rispeln2 swV. rispen swV. risper stM. rist Subst. rist stMN. rīste swF. rīster-wėrc stN. rīstīn Adj. rīs-vīge swF. rīs-wide stF. rit1 stM. rit2 stM. rītęre stM. rite swM. rīte swM. rīte-banc stF. ritec Adj. riten Part.-Adj. rīten stN. rīten stV. rītende M. rītende Part.-Adj. rītens Adv. rīte-phert stN. rīter swF. rīter-heit F. rīterī stF. rīterisch Adj. rīterisch Adv. rīter-lich – ritter-lėben ritter-lźhen – riuse1 riuse2 – riuwen-klage riuwen-site – roch-ganc röchlinc – rō-lich rolle – rr-korn rrlīn – rosemėht rosemic – rōsen-wengel rōsen-wīs – rösselīn rosse-louf – ros-zunge rot – rotieren rotieren – rōt-wunt rōt-wurz – roup-galīne roup-gīte – rücheln rūchen – rückīn ruckīt – rüemer-heit rüemunge – rummeln rumōr – runt runt-heit – ruofęre ruofe – ruowe-līcheit ruowelīn – rust rüste – Rūʒ-lant rūʒunge – | rīsenęre stM. MWV rīsenęrinne stF. MWV rīsen-bar? Subst. MWV rīsende Part.-Adj. MWV risenėht Adj. MWV rīsenėht Adj. MWV risen-grōʒ Adj. MWV risenisch Adj. (2) MWV risen-męʒe Adj. MWV risen-męʒic Adj. MWV rīserer stM. MWV rīserin stF. MWV ris-halde swF. MWV rīs-holz stN. MWV risinne F. (4) risisch Adj. (1) MWV rīs-mėl stN. (12) MWV rīs-muos stN. (1) MWV rispe swF. MWV rispel-hār stN. MWV rispeln1 swV. rispeln2 swV. rispen swV. (2) MWV risper stM. MWV rist Subst. MWV rist stMN. (1) MWV rīste swF. MWV rīster-wėrc stN. MWV rīstīn Adj. MWV rīs-vīge swF. (1) rīs-wide stF. MWV rit1 stM. rit2 stM. MWV rītęre stM. (5228) MWV rite swM. (33) MWV rīte swM. MWV rīte-banc stF. MWV ritec Adj. (3) MWV riten Part.-Adj. MWV rīten stN. MWV rīten stV. (2570) MWV rītende M. MWV rītende Part.-Adj. rītens Adv. MWV rīte-phert stN. MWV rīter swF. MWV rīter-heit F. rīterī stF. MWV rīterisch Adj. MWV rīterisch Adv. |