r – rade-bant rade-ber – râm-ge-var rade-ber stF. rade-brechen swV. rade-macher stM. raden swV. rade-nagel stM. rader-gëlt stN. rader-heller stM. rader-zol stM. rade-schûfel stF. radier-meʒʒer stN. radix raffanus raffe Subst. raffel mn? raffeln stN. raffeln swV. raffen stN. raffen swV. raffen-rêf stN. rafs-lîche Adv. râfzehende swM. rage-hüffe Adj. ragen swV. Ragres rahe swF. ræhe Adj. ræhe stF. rahen swV. rahsenen swV. rahtunge stF. Raines ram stF. ram1 stM. râm1 stM. ram2 stM. râm2 stM. ramat Subst. rambûʒen swV. râmec Adj. râmegen swV. râmen stN. râmen swV. ræmen stN. ræmen1 swV. ræmen2 swV. râmener stM. rames-ôre swn ram-garte swM. ram-gëlt stN. râm-ge-var Adj. ramme – rasch rasche – rât-gëberinne rât-gëbinne – rât-stat rât-stiege – rëbe-hof rëbe-holz – rëchen rëchen – rede-balt rede-bære – rede-spræche rede-spræchic – rëgel-vaste rëgel-zuht – rehsunge rëht – rëht-schuldic rëht-sîtec – rein-boum rein-brëchen – reise-gëlt reise-geschirre – reite-kleit reitel – rê-kleit relacie – renne-tarsche renne-vane – resch-lîche reseler – re-zitieren Rhabarbar – rîch-heit rich-lich – riemen-stëcher riemen-stric – rigelen rigel-loch – riht-schillinc riht-schîn – rinden-slîʒen rinder-gülte – ringeln ringeloht – rint-krût rint-miete – rîsen rîsenære – rîterisch rîter-lich – ritter-lëben ritter-lêhen – riuse1 riuse2 – riuwen-klage riuwen-site – roch-ganc röchlinc – rô-lich rolle – rœr-korn rœrlîn – rosemëht rosemic – rôsen-wengel rôsen-wîs – rösselîn rosse-louf – ros-zunge rot – rotieren rotieren – rôt-wunt rôt-wurz – roup-galîne roup-gîte – rücheln rûchen – rückîn ruckît – rüemer-heit rüemunge – rummeln rumôr – runt runt-heit – ruofære ruofe – ruowe-lîcheit ruowelîn – rust rüste – Rûʒ-lant rûʒunge – | rade-ber stF. MWV rade-brechen swV. (4) MWV rade-macher stM. MWV raden swV. MWV rade-nagel stM. MWV rader-gëlt stN. MWV rader-heller stM. MWV rader-zol stM. MWV rade-schûfel stF. MWV radier-meʒʒer stN. MWV radix (4) raffanus (1) raffe Subst. MWV raffel mn? MWV raffeln stN. MWV raffeln swV. MWV raffen stN. MWV raffen swV. (8) MWV raffen-rêf stN. MWV rafs-lîche Adv. (1) MWV râfzehende swM. rage-hüffe Adj. MWV ragen swV. (11) MWV Ragres (1) rahe swF. MWV ræhe Adj. (6) MWV ræhe stF. (1) MWV rahen swV. MWV rahsenen swV. (20) MWV rahtunge stF. MWV Raines (1) ram stF. (7) MWV ram1 stM. (3) râm1 stM. (8) MWV ram2 stM. (7) râm2 stM. (15) MWV ramat Subst. rambûʒen swV. MWV râmec Adj. (2) MWV râmegen swV. MWV râmen stN. MWV râmen swV. (33) MWV ræmen stN. MWV ræmen1 swV. (1) MWV ræmen2 swV. râmener stM. MWV rames-ôre swn MWV ram-garte swM. MWV ram-gëlt stN. MWV râm-ge-var Adj. MWV |