r – rade-bant
rade-ber – râm-ge-var
ramme – rasch
rasche – rât-gëberinne
rât-gëbinne – rât-stat
rât-stiege – rëbe-hof
rëbe-holz – rëchen
rëchen – rede-balt
rede-bære – rede-spræche
rede-spræchic – rëgel-vaste
rëgel-zuht – rehsunge
rëht – rëht-schuldic
rëht-sîtec – rein-boum
rein-brëchen – reise-gëlt
reise-geschirre – reite-kleit
reitel – rê-kleit
relacie – renne-tarsche
renne-vane – resch-lîche
reseler – re-zitieren
Rhabarbar – rîch-heit
rich-lich – riemen-stëcher
riemen-stric – rigelen
rigel-loch – riht-schillinc
riht-schîn – rinden-slîʒen
rinder-gülte – ringeln
ringeloht – rint-krût
rint-miete – rîsen
rîsenære – rîterisch
rîter-lich – ritter-lëben
ritter-lêhen – riuse1
riuse2 – riuwen-klage
riuwen-site – roch-ganc
röchlinc – rô-lich
rolle – rœr-korn
rœrlîn – rosemëht
rosemic – rôsen-wengel
rôsen-wîs – rösselîn
rosse-louf – ros-zunge
rot – rotieren
rotieren – rôt-wunt
rôt-wurz – roup-galîne
roup-gîte – rücheln
rûchen – rückîn
ruckît – rüemer-heit
rüemunge – rummeln
rumôr – runt
runt-heit – ruofære
ruofe – ruowe-lîcheit
ruowelîn – rust
rüste – Rûʒ-lant
rüste stF.
rüste stfn?
rüstec Adj.
rusten swV.
rüsten stN.
rüsten swV.
rüsten-lich Adj.
rüster stM.
rüst-gëlt stN.
rüst-glogge F.
rüst-holz stN.
rüst-phert stN.
rüstunge stF.
rûte1 swF.
rûte2 swF.
rûte3 swF.
rûtëht Adj.
rutel swF.
rûten-blat stN.
rûten-kranz stM.
rûten-öl stN.
rûten-saf stN.
rûten-sâme swM.
rûten-souc stM.
rûten-waʒʒer stN.
rûtieren swV.
rûtinc stM.
rûtinger stM.
rutschart stmn?
rutschen swV.
rutscher stM.
rutte swF.
rütteln swV.
rütten swV.
rütti-schâf stN.
rüttunge stF.
rût-visch stM.
rütze swF.
rützic Adj.
ruvînen swV.
rûʒ M.
rûʒ Subst.
Rûʒ stM.
rûʒe F.
rûʒelen swV.
rûʒen stN.
rûʒen swV.
rûʒer stM.
rûʒic Adj.
Rûʒ-lant stN.
rûʒunge – |
rüste stF. MWV
rüste stfn?
rüstec Adj. MWV
rusten swV. MWV
rüsten stN. MWV
rüsten swV. (8)
rüsten-lich Adj. MWV
rüster stM. MWV
rüst-gëlt stN. MWV
rüst-glogge F. MWV
rüst-holz stN. MWV
rüst-phert stN. MWV
rüstunge stF. (1) MWV
rûte1 swF. MWV
rûte2 swF. MWV
rûte3 swF. (87) MWV
rûtëht Adj. MWV
rutel swF. (4) MWV
rûten-blat stN. (1) MWV
rûten-kranz stM. MWV
rûten-öl stN. (3) MWV
rûten-saf stN. (10) MWV
rûten-sâme swM. (5) MWV
rûten-souc stM. (2)
rûten-waʒʒer stN. (2) MWV
rûtieren swV. MWV
rûtinc stM. MWV
rûtinger stM. MWV
rutschart stmn? MWV
rutschen swV. MWV
rutscher stM. MWV
rutte swF. (1) MWV
rütteln swV. (2) MWV
rütten swV. (1) MWV
rütti-schâf stN.
rüttunge stF. MWV
rût-visch stM. (1) MWV
rütze swF. MWV
rützic Adj. (4) MWV
ruvînen swV. MWV
rûʒ M. (2)
rûʒ Subst.
Rûʒ stM. (6) MWV
rûʒe F.
rûʒelen swV. MWV
rûʒen stN. MWV
rûʒen swV. (1) MWV
rûʒer stM. MWV
rûʒic Adj. MWV
Rûʒ-lant stN. (1) |
