r – rade-bant rade-ber – râm-ge-var ramme – rasch rasche – rât-gëberinne rât-gëbinne – rât-stat rât-stiege – rëbe-hof rëbe-holz – rëchen rëchen – rede-balt rede-bære – rede-spræche rede-spræchic – rëgel-vaste rëgel-zuht – rehsunge rëht – rëht-schuldic rëht-sîtec – rein-boum rein-brëchen – reise-gëlt reise-geschirre – reite-kleit reitel – rê-kleit relacie – renne-tarsche renne-vane – resch-lîche reseler – re-zitieren Rhabarbar – rîch-heit rich-lich – riemen-stëcher riemen-stric – rigelen rigel-loch – riht-schillinc riht-schîn – rinden-slîʒen rinder-gülte – ringeln ringeloht – rint-krût rint-miete – rîsen rîsenære – rîterisch rîter-lich – ritter-lëben ritter-lêhen – riuse1 riuse2 – riuwen-klage riuwen-site – roch-ganc röchlinc – rô-lich rolle – rœr-korn rœrlîn – rosemëht rosemic – rôsen-wengel rôsen-wîs – rösselîn rosse-louf – ros-zunge rot – rotieren rotieren – rôt-wunt rôt-wurz – roup-galîne roup-gîte – rücheln rûchen – rückîn ruckît – rüemer-heit rüemunge – rummeln rumôr – runt runt-heit – ruofære ruofe – ruowe-lîcheit ruowelîn – rust rüste – Rûʒ-lant rüste stF. rüste stfn? rüstec Adj. rusten swV. rüsten stN. rüsten swV. rüsten-lich Adj. rüster stM. rüst-gëlt stN. rüst-glogge F. rüst-holz stN. rüst-phert stN. rüstunge stF. rûte1 swF. rûte2 swF. rûte3 swF. rûtëht Adj. rutel swF. rûten-blat stN. rûten-kranz stM. rûten-öl stN. rûten-saf stN. rûten-sâme swM. rûten-souc stM. rûten-waʒʒer stN. rûtieren swV. rûtinc stM. rûtinger stM. rutschart stmn? rutschen swV. rutscher stM. rutte swF. rütteln swV. rütten swV. rütti-schâf stN. rüttunge stF. rût-visch stM. rütze swF. rützic Adj. ruvînen swV. rûʒ M. rûʒ Subst. Rûʒ stM. rûʒe F. rûʒelen swV. rûʒen stN. rûʒen swV. rûʒer stM. rûʒic Adj. Rûʒ-lant stN. rûʒunge – | rüste stF. MWV rüste stfn? rüstec Adj. MWV rusten swV. MWV rüsten stN. MWV rüsten swV. (8) rüsten-lich Adj. MWV rüster stM. MWV rüst-gëlt stN. MWV rüst-glogge F. MWV rüst-holz stN. MWV rüst-phert stN. MWV rüstunge stF. (1) MWV rûte1 swF. MWV rûte2 swF. MWV rûte3 swF. (87) MWV rûtëht Adj. MWV rutel swF. (4) MWV rûten-blat stN. (1) MWV rûten-kranz stM. MWV rûten-öl stN. (3) MWV rûten-saf stN. (10) MWV rûten-sâme swM. (5) MWV rûten-souc stM. (2) rûten-waʒʒer stN. (2) MWV rûtieren swV. MWV rûtinc stM. MWV rûtinger stM. MWV rutschart stmn? MWV rutschen swV. MWV rutscher stM. MWV rutte swF. (1) MWV rütteln swV. (2) MWV rütten swV. (1) MWV rütti-schâf stN. rüttunge stF. MWV rût-visch stM. (1) MWV rütze swF. MWV rützic Adj. (4) MWV ruvînen swV. MWV rûʒ M. (2) rûʒ Subst. Rûʒ stM. (6) MWV rûʒe F. rûʒelen swV. MWV rûʒen stN. MWV rûʒen swV. (1) MWV rûʒer stM. MWV rûʒic Adj. MWV Rûʒ-lant stN. (1) |